Bofkonten

Wij zijn bofkonten. Dat wil zeggen: zo voelen wij ons en toen ik dat eens uitsprak herinnerde mijn gesprekspartner me aan de tegenslagen die we toch ook hadden ondervonden. Het was best een indrukwekkend lijstje waar ik zelf ook wel even van stond te kijken.

Maar voor mij is het leven meer dan een aaneenschakeling van gebeurtenissen. Vanmorgen aan de ontbijttafel las Anna het appje voor van haar oudste zus die zojuist overgrootmoeder was geworden en dat maakte een stroom aan herinneringen los, herinneringen aan dramatische en tegelijkertijd hoopgevende momenten.

We zijn allebei opgegroeid in traditionele middenstandsgezinnen waar nogal eens gemeenplaatsen werden gehanteerd waar we nu met meer begrip op terugkijken. Een daarvan was “tel je zegeningen”. Tamelijk nietszeggend toch? Zeker als je het zo beknopt opvat. De bedoeling van het gezegde is dat je niet alleen je narigheden telt.
Wat je dan weer als ‘zegeningen’ beschouwt hangt er van af of je oog hebt voor kleine dingen of dat het altijd groots en meeslepend moet zijn. In dat laatste geval heb je een probleem en liggen maagzweren op de loer.

Trouwplannen

In de Trouw van twee jaar geleden stond een artikel over – in mijn ogen – grootse en meeslepende bruiloften met daarna de vraag aan de lezers of ze ook zoiets hadden ervaren. Ik heb toen onderstaand stukje ingediend dat ook werd geplaatst:

1965. Op een zebrapad in Rotterdam uitte mijn verloofde haar vermoeden dat ze zwanger was waarop ik zei:”Nou, dan trouwen we toch”.  Probleempje: ik was zeeman en moest binnenkort weer weg. Dus op de fiets naar de burgerlijke stand voor de ondertrouw en na enig organiseren twee weken later het huwelijk. Ook een gesprek met de kerkenraad zat in het pakket, maar de trouwdienst was mooi en zonder wanklank. Alleen vond achteraf een tante het pakje dat mijn bruid droeg (wit was uiteraard ‘not done’) wel wat erg vrolijk van kleur. We kregen een wolk van een dochter en later nog een zoon. We zijn inmiddels 54 jaar gelukkig getrouwd en kunnen over die trouwdag nog steeds grinniken.

Niet iedereen zal nu aan het rekenen slaan en daarom voeg ik er voor de goede orde aan toe dat we op dat moment allebei nog 19 waren, ik drie dagen ouder dan Anna en ook dat passeerde weer even de revu aan die ontbijttafel. Waarom kon ik dat eigenlijk zo laconiek zeggen, van dat trouwen? Overschatting? Ik moest bekennen dat ik toen al een tijdje met twijfels rond had gelopen over de toekomst. Anna had dat duidelijker in beeld: 5 jaar verloving om te sparen, dan trouwen en 5 kindertjes krijgen….
Ik wilde al lang met haar trouwen; sparen en zo kon altijd nog. Zo denk je als 19-jarige en daarom kwam het me eigenlijk wel goed uit dat die knoop nu werd doorgehakt.
En die zegeningen dan? Behalve het feit dat Anna en ik nu voor altijd samen waren werd er vanuit de familie via-via woonruimte gevonden in Rotterdam waar we geen huur hoefden te betalen maar geld toe kregen voor de verzorging van de hoofdbewoonster die door een groeistoornis geen zelfstandig huishouden kon ‘runnen’. En mijn inkomen ging van minimum jeugdloon naar ‘kostwinner’ dat wil zeggen van 300 naar 400 gulden! Per maand.

Op mijn 26-ste had ik voldoende gespaard om een walbaan aan te kunnen die ik vond op de IJsselcentrale in Zwolle terwijl we in Wijhe een nog te bouwen huis kochten. Jarenlang ben ik over de IJsseldijk naar en van mijn werk gefietst, naar mijn overtuiging de mooiste woon-werk route van Nederland. Zegeningen volop hier: hoog en laag water in de IJssel, baltsende kieviten in het voorjaar, ontwakende schapen in de vroege ochtend die bij het opstaan eerst darmen en blaas legen midden op ‘mijn’ fietspad, zwaluwen die me bijna ondersteboven vliegen op hun jacht naar insecten, schitterende wolkenpartijen boven de rivier en soms ook gigantische regenbuien.

Donderwolk

En toen was er die aanrijding met die tractor, weten dat je dood gaat…
Wat weegt nu zwaarder, de herinnering aan dat moment of juist het geluksgevoel dat ik het weer achter me heb kunnen laten. De noodzaak om Anna aan mijn zijde te hebben was nog nooit zo groot geweest en is dat sindsdien gebleven.
Belangrijk omdat na onze pensionering de problemen ontstonden, waarvan ik juist had geleerd die als ‘uitdagingen’ te beschouwen. Dat waren ze ook wel.
In 2012 moest Anna een hartoperatie ondergaan en voor het zo ver was werd ik ziek: Arteriitis temporalis oftewel slagaderontsteking. Na elf dagen in Sofia werd ik begin november ontslagen en een maand later zou Anna onder het mes gaan. In die tussentijd werkten we aan mijn revalidatie met de aanstaande operatie als een donderwolk aan de horizon. Op een van die wandelingen hebben we elkaar verteld hoeveel we voor elkaar betekenden. Dat is niet eens zo vanzelfsprekend omdat je altijd zoiets hebt van “dat weet je toch?” maar nee, de ernst van de naderende situatie vroeg hierom en nog altijd, als we langs die plek lopen, voel ik weer de emoties van toen. Én ik herinner me de emoties die me overvielen na het bericht dat de operatie geslaagd was.
Geen wonder dat onze relatie hierdoor alleen maar sterker is geworden.

Uitzicht

Het maakt natuurlijk alle verschil hóe je uit een ziekteperiode komt: we hebben allebei kanker overleefd maar hebben opnieuw alles achter ons kunnen laten, daarin zijn we gewoon bevoorrecht.
Tijdens mijn logeerpartijen in het ziekenhuis heb ik steeds dagboeken bijgehouden en sommige van die dagboeknotities, hoe schetsmatig soms ook, ontroeren me nu nog als ik ze terug lees.
Dat doe ik wel vaker om me er aan te herinneren dat we wel degelijk enorme bofkonten zijn.

Toen we 50 jaar getrouwd waren heb ik onderstaand gedichtje gemaakt en dat op de uitnodigingen laten afdrukken, dat vat het wel aardig samen:

Geluk
is samen
op een bergtop
genieten van het uitzicht,
wetend dat je elkaar hebt
geholpen om je weg
te vinden uit
een diep
dal

Argus

arrow-right arrow-down keyboard_arrow_down arrow-left plus-circle cross close search2 twitter2 facebook2 youtube2 linkedin2 envelope-o instagram2 menu play2 mobile2 users3 signal user whatsapp22 envelope-o2 quotes-left spinner2222 checkbox-checked checkbox-unchecked checkmark price-tag lightbulb_outline comment-square binoculars heart-o heart home bell building-o bullhorn star-o star truck magic-wand edit reply eye