In 2013 schreef ze een gedicht. Toen kon ze niet vermoeden dat in 2019 dit gedicht in een ander perspectief kwam te staan. Een fragment uit het levensverhaal van  Gerrie, gast bij IntermeZZo.

Nog maar kortgeleden viel de diagnose blaaskanker. Een mokerslag! Al snel volgen twee operaties en een verder behandeltraject strekt zich nu voor haar uit. Met alle onzekerheid en vragen die daarbij horen. Gerrie vindt de weg naar IntermeZZo en volgt de workshops Art Journal, waarin gasten een persoonlijk creatief boek maken. Een thema dat werd aangereikt, is: ‘Wat in jouw leven zou je achter je willen laten –letterlijk achter het behang plakken- en wat zou je méér willen laten zien?’ Dit thema was aanleiding voor Gerrie om haar gedachtenspinsels van zes jaar geleden opnieuw te verkennen.

In haar boek geeft Gerrie met verf en behang een bijzonder gezicht aan haar gedicht. Ze laat zien hoe de slag van de mokerhamer verandert in een voorzichtig afpellen…

Ontmoetingen

In 2013 kon Gerrie kon niet vermoeden dat haar gedicht zo veel jaren later een rol zou spelen in een proces waarvan ze het bestaan niet kon voorzien: hoe kan ik omgaan met kanker? Op haar eigen manier probeert ze kanker te integreren in haar leven. Tijdens haar bezoeken aan IntermeZZo komt Gerrie in contact met anderen in een vergelijkbare situatie. In de ontmoetingen en gesprekken tijdens de workshops vindt ze herkenning en erkenning. Dat sterkt haar, dat helpt haar verder.

Handreikingen

Dat is wat we bij IntermeZZo beogen: mensen handreikingen bieden om zelf de regie op het leven met kanker te nemen of te herpakken. Handreikingen in de vorm van nabijheid met een luisterend oor, informatie, ontspannende en inspannende activiteiten. Met als doel: omgaan met de ziekte en ál wat daarbij hoort. Hier en nu en op langere termijn. Met aandacht voor de kwaliteit van leven van ieder.

Marlies Mestrom, met dank aan Gerrie van Dijk